Organizacja i Władze Zakonu
Zakon Rycerzy Świętego Jana Pawła II Wielkiego (łac- Ordo Militiae Sancte Ioannis Pauli II Magni) powstał styczniu 2011 roku jako swoiste wotum wdzięczności za wyniesienie do chwały błogosławionych Wielkiego Papieża Jana Pawła II. Jego celem jest formowanie mężczyzn na wzór i w duchu nauczana patrona zakonu św. Jana Pawła II Wielkiego. To męskie stowarzyszenie katolickie dla świeckich, którzy chcą zgłębiać, rozwijać i kontynuować dzieło świętego Papieża Polaka.
Podstawowymi zadaniami członków jest dążenie do świętości własnej i wszystkich wokół siebie, obrona wartości chrześcijańskich, promowanie duchowości świeckich mężczyzn i wsparcie dla duchowieństwa oraz pielęgnowanie patriotyzmu i miłości do ojczyzny. Każdy mężczyzna będący członkiem zakonu ma za zadanie swoim codziennym życiem dawać przykład życia chrześcijańskiego przede wszystkim dla swoich bliskich ale również dla wszystkich spotkanych na co dzień. Wsparciem dla każdego brata jest właśnie wspólnota mężczyzn, którzy w taki sam sposób myślą i chcą według zasad wiary chrześcijańskiej żyć i iść za przykładem patrona oraz dawać świadectwo wiary.
Ks. kardynał Stanisław Dziwisz w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie nadał Zakonowi tytuł Strażników Relikwii Krwi św. Jana Pawła II.
Forma rządzenia w Zakonie polega na decyzjach jednego najwyższego Przełożonego – Generała Zakonu. Prawo wyboru Generała spośród ogółu Braci Rycerzy przysługuje co do zasady Braciom Rycerzom Prowincji Polskiej oraz Braciom – przedstawicielom pozostałych Prowincji Zakonu. Proporcje i zasady wyboru Braci – przedstawicieli ustala urzędujący Generał Zakonu. Pierwszym zastępcą Generała jest zawsze z urzędu Prowincjał Polski.
Kadencja Generała jest nieograniczona i wygasa jedynie w przypadku:
- Śmierci lub ciężkiej choroby uniemożliwiającej sprawowanie funkcji przez co najmniej 12 miesięcy,
- Dobrowolnej abdykacji,
- Zaciągnięcia kary ekskomuniki, potwierdzonej przez stosowne władze Kościoła,
- Odwołania przez Radę Kapłańską.
Ustrój Zakonu winien możliwie najwierniej odpowiadać ustrojowi danego kościoła partykularnego, gdzie odpowiednikiem parafii jest Chorągiew, diecezji – Komandoria, a danego państwa – Prowincja. Jednostkami Zakonu kierują odpowiednio: Chorągwią – Wielki Rycerz Komandorią – Komandor, a Prowincją - Prowincjał. Szczegółowe zasady funkcjonowania Zakonu reguluje Ceremoniał Zakonu, zatwierdzony przez Generała Zakonu.
ORGANIZACJA
Organizacja Zakonu Rycerzy Jana Pawła II opiera się o podstawową jednostkę ustrojową Kościoła, jaką jest parafia, w której Bracia Rycerze, którzy koncentrują w niej swe życie religijne tworzą Chorągiew. Wyższymi jednostkami organizacyjnymi Zakonu są: Komandoria organizująca życie Zakonu na terenie danej Diecezji oraz Prowincja Krajowa organizująca życie zakonu na terenie danego kraju. Na czele całego Zakonu stoi Generał Zakonu z Wielką Kapitułą.
Chorągiew może utworzyć co najmniej sześciu Braci przy akceptacji proboszcza miejsca, który z urzędu będzie pełnił funkcję jej kapelana lub wyznaczy innego księdza do wypełnienia tej roli. Nazwa Chorągwi nosi nazwę patrona parafii. Każdą nową Chorągiew powołuje do życia Prowincjał lub Generał, od którego otrzymuje ona sztandar narodowy, którego pielęgnowanie i prezentowanie podczas uroczystości, jest jednym z głównych zadań Chorągwi. Członkowie Chorągwi, wybierają spośród siebie na roczną kadencję oficerów, będących władzą wykonawczą Chorągwi.
Komandoria – tworzą ją wszystkie Chorągwie działające na terenie danej Diecezji, a na jej czele stoi mianowany przez właściwego Prowincjała Komandor, który jest odpowiedzialny za kontakty z Biskupem diecezjalnym i koordynowanie działań rycerstwa w danej diecezji. Prowincja Krajowa - tworzą ją wszystkie Komandorie. Na czele Prowincji stoi Prowincjał, którego mianuje Generał zakonu.
