Dlaczego Szkaplerz Karmelitański?

 

"Noście zawsze Szkaplerz święty. Ja zawsze go noszę i wiele z tego nabożeństwa doznaję pożytku. Pozostałem mu wierny i stał się on moją siłą !" św. Jan Paweł II

 

Szkaplerz karmelitański NMP z Góry Karmel jest ściśle związany z historią i duchowością Zakonu Karmelitańskiego. Według tradycji Matka Boża objawiła się św. Szymonowi Stock Generałowi Zakonu Karmelitańskiego w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r. i powiedziała: Przyjmij, najmilszy synu, Szkaplerz twojego Zakonu. Kto w nim umrze nie dozna ognia piekielnego. Przywileje i łaski Szkaplerza św. były potwierdzone wielokrotnie przez papieży. Potwierdzili je: Klemens VII (bullą z dnia 12 sierpnia 1530 r.), Pius V, Grzegorz XIII, Paweł V, Klemens X, a nabożeństwo szkaplerzne polecali wiernym: Pius XI, Pius XII (1951), Paweł VI, Jan Paweł II (2001). Szkaplerz w istocie jest „habitem". Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony w mniej lub więcej ścisłym stopniu do Zakonu karmelitańskiego, poświęconego służbie Matki Najświętszej, aby doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie przyoblekania się w Jezusa Chrystusa (św. Jan Paweł II). Serce nabożeństwa szkaplerznego stanowi oddanie się Chrystusowi na wzór Maryi przez poświęcenie się na Jej służbę, życie w zjednoczeniu z Nią i naśladowanie Jej cnót.

 

ZNACZENIE DUCHOWE SZKAPLERZA

 

  1. Szkaplerz jest Szatą Maryi, jest znakiem pokuty i nawrócenia. Kto przyjmuje Szkaplerz św., wyrzeka się złego ducha, odnawia przyrzeczenia Chrztu św. i oddaje się Maryi jako jej dziecko. Kto przyjmuje Szkaplerz, przyjmuje, jak św. Jan Ew. Apostoł pod Krzyżem, Maryję do siebie, by żyć w zjednoczeniu z Nią i jej służyć.
  2. Szkaplerz oznacza poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi i naśladowaniu Jej cnót, szczególnie cnoty czystości i pokory. "Niech wszyscy noszący Szkaplerz św., który jest pamiątką otrzymaną od Matki Bożej, widzą w nim oznakę poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Dziewicy" (św. Jan Paweł II).
  3. Szkaplerz oznacza przymierze przyjaźni z Maryją, w którym Ona zobowiązuje się zbawienia i uświęcenia, a my zobowiązujemy się do naśladowania, służenia i rozszerzania Jej czci.
  4. Szkaplerz oznacza habit Zakonu poświęconego służbie i czci Matki Bożej. Przyjmując Szkaplerz, pragniemy odtąd żyć tym samym duchem Karmelu, pełnić tę samą misję apostolską oraz żyć w zjednoczeniu z Chrystusem i Maryją.

OBIETNICE SZKAPLERZNE

 

  1. Kto w nim umrze, nie dozna ognia piekielnego. Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem św. pomoc na drodze zbawienia.
  2. Wybawienie z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci. Jest to tak zwany przywilej sobotni. Matka Boża zapewnia rychłe wybawienie z czyśćca (bulla pap. Jana XXII w 1322 r. i następnych), tym, którzy nosząc Szkaplerz zachowują czystość według stanu i wierność modlitwie. Maryja obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem w uświęceniu.
  3. Pomoc i obrona w niebezpieczeństwie duszy i ciała. Maryja obiecuje nas wspierać na drodze naśladowania Chrystusa, a zwłaszcza w godzinę naszej śmierci, pomóc nam w ostatecznej walce o wieczne zbawienie.
  4. Uczestnictwo w dobrach duchowych całego Zakonu Karmelitańskiego za życia i po śmierci (w Mszach św., pokutach, modlitwie i ofiarach, a dla członków w kanonicznie erygowanej wspólnocie Bractwa Szkaplerznego także udział w odpustach Zakonu), gdyż Matka Boża I Królowa Karmelu jednoczy ze sobą w jedną Rodzinę tych, którzy przyjmują Szkaplerz św.

ZOBOWIĄZANIA SZKAPLERZNE

 

Aby dostąpić spienienia wielkich obietnic związanych ze Szkaplerzem, potrzeba z naszej strony gotowości do podjęcia pewnych zobowiązań:

 

  1. Zobowiązanie się do troski o swoje zbawienie i zbawienie innych. Podstawowymi wymaganiami są: staranie się o swoje zbawienie, zachowywanie przykazań Bożych i kościelnych, unikanie grzechu śmiertelnego i życie w łasce uświęcającej. Jest to także świadome i dobrowolne podejmowanie wyrzeczeń w celu przezwyciężenia zła, wynagrodzenia Bogu i uświęcanie bliźnich.
  2. Zobowiązanie się do zachowania czystości według stanu, naśladowania cnót Matki Bożej i staranie się o świętość życia, aby móc za Jej wstawiennictwem być wybawionym z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci. Codziennie należy więc poświęcić jakiś czas na rozmyślaniem nad życiem Maryi (np. w tajemnicach Różańca św.), by umieć Ją naśladować.
  3. Zobowiązanie się do codziennej modlitwy, zwłaszcza maryjnej. Codziennie odnawiamy poświęcenie się Maryi przez modlitwę nadaną przez kapłana w dniu przyjęcia Szkaplerza (zazwyczaj jest to: Pod Twoją obronę, Witaj Królowo lub 3 Zdrowaś Maryjo)
  4. Zobowiązanie się do życia duchem i apostolstwem Zakonu Karmelitańskiego. Uwzględniając charakter powołania, członkowie erygowanej prawnie wspólnoty Bractwa Szkaplerznego, w jedności z całym Zakonem, zobowiązują się raz w roku w dniach od 7 do 15 lipca, odprawić nowennę ku czci Matki Bożej Szkaplerznej (prywatnie lub wspólnotowo) i przystąpić do sakramentów świętych, by a dniu 16 lipca, w samą uroczystość otrzymać odpust zupełny. Uczestniczą też w spotkaniach Rodziny Szkaplerznej, np. ogólnopolskim w Czernej w sobotę po 16 lipca.

WSKAZANIA DOTYCZĄCE SZKAPLERZA

 

Aby godnie przyjąć i nosić Szkaplerz św., należy:

  • nabyć Szkaplerz św.
  • przygotować się duchowo przez pojednanie z Bogiem, Spowiedź i Komunię św. (stan łaski uświecającej jest warunkiem otrzymania odpustu zupełnego w dniu wstąpienia do lokalnej w parafii spotykającej się co miesiąc wspólnoty Bractwa Szkaplerznego).
  • poprosić kapłana o poświęcenie i nałożenie Szkaplerza w swojej parafii lub klasztorze karmelitańskim.

Każdy kapłan i diakon katolicki może błogosławić i nałożyć Szkaplerz karmelitański według obrządku zatwierdzonego przez Stolicę Apostolską. Nie nakładamy go sami, ale otrzymujemy tak jak habit zakonny lub obrączkę. Szkaplerz winien być nakładany po uprzednim poświęceniu. Kapłan wyznacza także codzienną modlitwę.

 

Szkaplerz nosimy na szyi tak, aby jedna jego część spoczywała na piersi a druga na plecach (można go później zastąpić medalikiem szkaplerznym, który nie wymaga już poświęcenia). Zniszczonego Szkaplerza nie wyrzucamy, gdyż został poświęcony, najlepiej go spalić. po przyjęciu Szkaplerza możemy pogłębić naszą maryjną karmelitańską duchowość we wspólnotach Bractwa Szkaplerznego (Rodziny Szkaplerznej). Można zaprenumerować formacyjno-informacyjny kwartalnik "Rodzina Szkaplerzna".